Από το τέλος προς την αρχή.

Από το τέλος προς την αρχή, ακριβώς επειδή δεν μπόρεσα να πάω από τη δύναμη στην ενέργεια, καματεύω με το πένθιμον της πόλης των αθλιοτήτων και κατορθωμένος στον πόνο, ακολουθώ τούτο τον αντίστροφο δρόμο, εναγώνια, να εκπορθήσω το πένθιμον, και να αναμετρηθούμε διαλεκτικά, πέραν από σχολαστικές ευσχημίες. Με αισθητικές παρεισδύσεις, με καιρό και με αγώνα, φτάνω στη συνειδητή κατάφαση αυτής της αναμέτρησης, προσπαθώντας να λύσω το σκοτεινό πλέγμα. Με ροπή αποκαλυπτική μέσα στη διαστροφή της ιστορίας και τους αντινομικούς της σχηματισμούς, ξελογιάζω την αμεσότητα μαζί με τους φίλους. Μέσα στην αλλαγή δεν αλλάζουν.
Μια επιτακτική εισαγωγική υπόμνηση:
Συμφιλίωση με την οντολογία της καθημερινής ζωής, το αληθές και το ωραίον της αυτοτέλειας μας.